υπόκαυστος

-ον / ὑπόκαυστος, -ον, ΝΑ

το ουδ. ως ουσ. το υπόκαυστο(ν)

αρχαιολ. υπόγειος θάλαμος τών ρωμαϊκών λουτρώνων ή σπιτιών, ο οποίος θερμαινόμενος μετέδιδε την θερμότητά του με αγωγούς στα επάνω λουτρά ή και στα υπόλοιπα διαμερίσματα τού κτηρίου

αρχ.

θερμαινόμενος με ὑποκαύστρα*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑποκαίω (πρβλ. περίκαυστος)].